Co wiedzieć o mikroagresjach rasowych
Instancje rasizmu i innych form dyskryminacji, nie zawsze są tak oczywiste, jak kiedyś. Ludzie mogą komunikować rasistowskie myśli w bardziej subtelny, a nawet podświadomy sposób, że eksperci nazywają teraz mikroagresje rasowe.
Mikroagresje rasowe to nie tylko działania werbalne. Działania środowiskowe i behawioralne mogą również przekazywać rasistowskie pomysły wobec ukierunkowanych populacji. Zachowania te są czasem niezamierzone, ale nadal mogą być szkodliwe dla innych.
W tym artykule definiujemy mikroagresje rasowe i omawiamy, jak na nie zareagować.
Jakie są mikroagresje rasowe?
Mikroagresje rasowe to krótkie działania, które komunikują się wrogie, brak szacunku lub negatywne obelgi rasowe wobec grup ukierunkowanych.
Działania te mogą być celowe lub niezamierzone, a ludzie mogą je komunikować w subtelny sposób.
Niektóre przykłady mikroagresji rasowych obejmują:
- Zakładanie ludzi koloru są „niebezpieczne” lub „dewiacyjne”
- Traktując ludzi kolorowych jak tokeny lub obiekty
- Zakładając, że ludzie są mniej inteligentni lub zdolni do białych ludzi
- Krytykowanie wartości kulturowych ludzi kolorowych, takich jak styl komunikacji, zachowania i sukienki
Eksperci definiują trzy typy mikroagresji:
Mikrachsaults
Mikryssayślne występują, gdy ludzie zachowują się w sposób dyskryminujący, ale nie zamierzają wyraźnie kogoś urazić.
Osoba może wierzyć, że inni nie zauważają swoich działań lub że ich działania nie są szkodliwe, ponieważ nie zamierzały być rasistowskie.
Niektóre przykłady mikrokadaików to:
- odnoszące się do kogoś jako kolorowego
- Za pomocą deskryptorów rasowych
- Odradzanie interakcji międzyrasowych
- Służenie białej osoby przed kimś koloru
- Opowiadając rasistowskie żart i kończyłem „Właśnie żartowałem”.
- Nosząc odzież lub pokazując flagę Konfederacji
Mikroinsults
Mikroinsult to kolejna forma subtelnej mikroagresji, w której ludzie nieumyślnie przekazują przekaz dyskryminacyjne członkom grup https://harmoniqhealth.com/pl/rhino-gold-gel/ docelowych.
W porównaniu z mikrysażetami mikroinsult są znacznie mniej oczywiste, ale równie szkodliwe.
Te mikroinsult werbalne i behawioralne są szkodliwe, ponieważ ludzie mają na celu ich komplementarne.
Przykładem rasowego mikroinsult, którego może doświadczyć czarna osoba, jest ktoś, kto mówi im, że jest „tak wyrazisty.”
tworzenie rasowych komplementów w mediach społecznościowych lub aplikacjach randkowych online to inne przykłady.
Ludzie mogą mówić rzeczy, które wydają się być komplementy, ale przekazują pomysł w połączeniu z negatywnymi stereotypami rasowymi. Na przykład:
- Mówienie komuś, że są one piękne dla (wstaw tutaj rasę/pochodzenie etniczne mniejszości nie białej).
- Bycie zbyt, nawet jeśli przyjemnie zaskoczy czyjeś zdolność, na przykład mówienie azjatyckiej osobie: „Wow! Jesteś naprawdę dobry w prowadzeniu! ”
- Mówienie komuś:„ Wow! Mówisz po angielsku naprawdę dobrze!
Biała osoba, która mówi czarnej osobie, że jest ślepy na kolor skóry lub że rasizm nie istnieje, unieważnia rzeczywistość rasową.
Uwagi w rzeczywistości dyskryminacji, jaką doświadcza ukierunkowane grupy szkodliwe.
Nierówności zdrowotne wpływają na nas wszystkich inaczej. Odwiedź nasze dedykowane centrum, aby dogłębne spojrzenie na różnice społeczne w zdrowiu i co możemy zrobić, aby je poprawić.
Jak mikroagresje wpływają na zdrowie i zdrowie psychiczne? stwierdzono, że około 25% Czarnych zgłasza codzienną postrzeganą dyskryminację.
Kilka badań pokazuje negatywny wpływ tych rasowych mikroagresji na zdrowie psychiczne i fizyczne:
- Badanie 2020 wykazało, że 84% respondentów Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych stwierdziło, że oni stwierdziło, że oni stwierdziło Stawić czoła „dużo lub wiele” dyskryminacji rasowej. Ponadto 62% wszystkich respondentów stwierdziło, że Czarni stają w obliczu „dużo lub wiele” rasizmu.
- W 2017 r. Badanie wykazało, że 45% Afroamerykanów doświadczyło dyskryminacji rasowej podczas wypożyczenia mieszkania lub zakupu domu.
- Badanie z 2014 r. Z 506 uczestników wykazało, że rasowe mikroagresje negatywnie przewidywane zdrowie psychiczne. Powiązało to również mikroagresje z objawami depresji.
- Starsze badanie z 2012 r. Wykazało, że studenci doświadczający mikroagresji mogą obracać się pijami lub rozwijać inne problemy związane z alkoholem.
- Inne badanie pokazuje, że czarne samice samic pokazuje, że czarne kobiety W pracy z „wyższym prestiżem zawodowym” może odczuwać traumę z mikroagresji. Wspólnym przykładem mikroagresji rasowej było „niewidzialność”, przy czym koledzy w ogóle ich nie uznają.
Uraz rasowy to kolejny efekt mikroagresji rasowych, który powoduje ukryte rany urazowe.
Eksperci opisują ukryte rany urazowe jako:
- Zinternalizowana dewaluacja
- Dewaluujące poczucie własnej wartości
- Internalizowana bezdźwięczność
Te efekty mogą prowadzić do uszkodzeń fizjologicznych, psychologicznych i emocjonalnych.
Jak zareagować
Osoby, które są ofiarami lub świadkami mikroagresji rasowych, mogą mieć trudności z poznaniem znajomości mikroagresji Jak odpowiedzieć.
Po pierwsze, osoba może wymagać zastanowienia się nad tym, czy działanie było mikroagresją.
Po drugie, osoba musi zdecydować, czy działać. Wybór działania może powodować argumenty, obronę, zaprzeczenia lub dodatkowe mikroagresje.
Jeśli dana osoba zdecyduje się nie działać, może odczuwać żal, niechęć i smutek.
Jeden badacz, który patrzy na skutki mikroagresji, sugeruje trzyetapowy proces reagowania na rasę Mikroagresje. Proces obejmuje udzielenie odpowiedzi na trzy pytania, w następujący sposób:
1. Czy wystąpiła ta mikroagresja?
Niektóre rasistowskie zachowania i działania mogą nie wydawać się oczywiste, a osoba może kwestionować, czy nastąpiła mikroagresja.
Jeśli inna osoba jest świadkiem zachowania lub działania, pomocne może być sprawdzenie i potwierdzenie, czy nastąpiła mikroagresja.
Jeśli mikroagresja nastąpi prywatnie, ofiara może sprawdzić wsparcie wsparcia bliskich lub grup mediów społecznościowych.
2. Czy powinienem odpowiedzieć na tę mikroagresję?
Jeśli ofiara uważa, że nastąpiła mikroagresja, muszą rozważyć ryzyko i konsekwencje odpowiedzi lub nie. Niektóre czynniki, które należy wziąć pod uwagę, obejmują:
- Czy istnieje ryzyko zagrożenia dla bezpieczeństwa fizycznego?
- Czy dana osoba stanie się defensywna i kłóci się?
- Jak będzie to the confrontation affect their relationship with this person?
- Will there be regret if the person chooses not to respond?
- Does not responding convey that the microaggression is acceptable?
- Czy związek o wystarczającej wartości, aby być warty odpowiedzi?
3. Jak powinienem odpowiedzieć na tę mikroagresję?
Jeśli ofiara zdecyduje się odpowiedzieć na mikroagresję, musi zastanowić się nad najlepszym sposobem. Ludzie mogą reagować na różne sposoby:
reakcja pasywno-agresywna
Może to obejmować żart lub sarkastyczną uwagę w celu przekazania ich irytacji i gniewu wobec sprawcy. Jednak ta forma odpowiedzi może spowodować dalszy konflikt.
Proaktywna odpowiedź
Osoba, która doświadcza regularnych mikroagresji, może zareagować krzycząc na agresora. Dla niektórych ten rodzaj odpowiedzi jest terapeutyczny, ponieważ może uwolnić odczucia stresu i pobudzenia. Jednak ponownie może to spowodować dalszy konflikt.
Aserive Response
Osoba może również asertywnie reagować, spokojnie zwracając się do sprawcy na temat tego, jak ich działania i zachowania sprawiły. Reakcje asertywne mogą edukować.
Ważne jest jasne, faktyczne i asertywne w odpowiedzi na mikroagresję. Mimo to, w niektórych przypadkach sprawca może stać się defensywny, co może powodować dodatkowe mikroagresje.
odpowiedź komunikacyjna
osoba może odpowiedzieć na sprawcę, stwierdzając, że jej działania są rasistowskie , ale bez oznaczania osoby jako rasistowskiej.
Ofiara mikroagresji powinna stwierdzić, że zdają sobie sprawę, że być może mikroagresja była niezamierzona, ale nadal jest rasistowska i bolesna, i wyjaśnia, dlaczego.
Może to promować skuteczną komunikację bez obrony.
Korzyści z umiejętnej odpowiedzi
Umiejętna reakcja na mikroagresje rasowe może pomóc edukować ludzi na temat ich działań. Agresor może zdać sobie sprawę, w jaki sposób komunikują się mikroagresje rasowe.
Umiejętne odpowiedzi mogą pomóc ludziom rozpoznać istniejące zmagania i uniknąć zaprzeczenia, że mikroagresje są szkodliwe.
które powiedziawszy, nie powinno spaść na czarne, tubylcze i kolorowe (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc (bipoc ) Edukować białych ludzi na temat rasistowskich zachowań. Może to być obciążenie i koszt tej grupy docelowej, aby poczuć, że muszą one wpłynąć na zmianę.
Odpowiedzianie, może złagodzić gniew, lęk i depresję, które ludzie kojarzą z rasistowskimi mikroagresjami.
Kiedy ludzie reagują na mikroagresje, unikają internalizacji poczucia niedoceniania. Znajdują swój głos.
Po stronie odwrotnej reakcja na mikroagresję może również sprawić, że osoba bipocowa jest źle i trzeba uznać to, z czym stoją w społeczeństwie.
Umiejętne reakcje i edukacja ludzi mogą wpływać na zmiany, gdy wszyscy dzielą obciążenie, bipoc i białych ludzi, zarówno.
Podczas odpowiadania na mikroagresję rasową może pomóc w ataku sprawca.
Takie podejście może zapobiec dalszym mikroagresji, co może być konsekwencją spotkania mikroagresji z bardziej agresywną i mniej zrozumiałą reakcją.
Po odpowiedzi na mikroagresję rasową, ludzie mogą potrzebować wsparcia .
Na przykład po odpowiedzi na mikroagresji w miejscu pracy osoba może skonfrontować tę osobę i złożyć skargę. Bliscy lub osoby doświadczające podobnej dyskryminacji mogą również oferować wsparcie.
Przetwarzanie emocji dotyczących mikroagresji rasowych może pomóc ludziom w radzeniu sobie z problemami zdrowia psychicznego, które mogą się pojawić.
Rozmowa z właściwym specjalistą ds. Zdrowia psychicznego może zapobiec gromadzeniu się negatywnych i szkodliwych uczuć oraz problemów ze zdrowiem psychicznym.
Dowiedz się więcej o mikroagresjach tutaj.
Podsumowanie
Mikroagresje rasowe są rasistowskimi zachowaniami, które eksperci klasyfikują jako mikroasault, mikroinsyldy i mikroinalidacje.
Chociaż mikroagresje mogą być bardziej subtelne rasistowskie zachowania niż jawne, nadal są one szkodliwe dla ofiar.
Ofiary mikroagresji są zagrożone lękiem, depresją i innymi skutkami psychicznymi.
Jeśli dana osoba zdecyduje się odpowiedzieć na mikroagresję, eksperci sugerują zastanowienie się, jak najlepiej to zrobić. Ludzie powinni również być ostrożni i upewnić się, że można bezpiecznie odpowiedzieć przed podjęciem jakiejkolwiek formy działania.
Przeczytaj ten artykuł w języku hiszpańskim.
- Zdrowie psychiczne
- Zdrowie publiczne
- Psychologia/psychiatria
- Equity Health
- Cat 1
Wiadomości medyczne mają dziś ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i czerpią tylko z recenzowanych badań, instytucji badawczych akademickich oraz czasopism medycznych i stowarzyszeń. Unikamy używania trzeciorzędowych odniesień. W każdym artykule łączymy podstawowe źródła – w tym badania, odniesienia naukowe i statystyki – a także wymieniamy je w sekcji zasobów na dole naszych artykułów. Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak upewniamy się, że nasza treść jest dokładna i aktualna, czytając naszą politykę redakcyjną.
Contents
- Jakie są mikroagresje rasowe? Mikroagresje rasowe to krótkie działania, które komunikują się wrogie, brak szacunku lub negatywne obelgi rasowe wobec grup ukierunkowanych. Działania te mogą być celowe lub niezamierzone, a ludzie mogą je komunikować w subtelny sposób. Niektóre…
- Jak mikroagresje wpływają na zdrowie i zdrowie psychiczne? stwierdzono, że około 25% Czarnych zgłasza codzienną postrzeganą dyskryminację. Kilka badań pokazuje negatywny wpływ tych rasowych mikroagresji na zdrowie psychiczne i fizyczne: Badanie 2020 wykazało, że 84% respondentów…
- Jak zareagować
- Korzyści z umiejętnej odpowiedzi
- Podsumowanie